DRUGA NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU ŚW. GRZEGORZA PALAMASA

GRZEGORZ PALAMAS, arcybiskup Tesalonik (Swiatitiel Grigorij Pałama, archijepiskop Fiessałonitskij). Urodził się w 1296 r. w Azji Mniejszej. Pochodził z Konstantynopola z rodu Palamas. Po śmierci ojca jego wychowaniem zajmował się sam cesarz w nadziei, iż zdolny młodzieniec w przyszłości zostanie oddanym dworzaninem. Stało się jednak inaczej. Mając dwadzieścia lat Grzegorz wyjechał na Świętą Górę Atos, gdzie w Monasterze Watopedu złożył śluby zakonne. Tam kontynuował pobieranie nauk. Prowadząc życie zakonne napisał wiele dzieł z teologii, historii, ascetyzmu i nauk przyrodniczych. Dla doskonalenia swej duchowości odszedł do pustelni, gdzie nie opuszczając jaskini mieszkał w samotności przez dziesięć lat.
Grzegorz otrzymał od Boga zdolność uzdrawiania chorych i dar objawień. Jako duchowny, sprawujący Eucharystię, do łez rozczulał zebranych. Gorliwie bronił też, podważanej przez niektórych myślicieli, nauki hezychastów, za co kilka lat spędził w więzieniu. Za wyjątkowe oddanie Cerkwi oraz walkę z herezjami w 1347 r. został wybrany arcybiskupem Tesalonik. Zmarł w 1359 r. mając sześćdziesiąt trzy lata, po trzynastu latach mądrego sprawowania urzędu.
Został kanonizowany przez Konstantynopolitańską Cerkiew Prawosławną w 1368 r. za rządów patriarchy Filoteusza.
Na ikonach święty przedstawiany jest w biskupim stroju typu bizantyjskiego (z dużymi krzyżami). Ma dosyć długą brodę i charakterystyczne kędzierzawe włosy. Zazwyczaj ukazywany jest z Ewangelią w rękach, niekiedy prawą ręką błogosławi, a w lewej trzyma Ewangelię.